Badania przeprowadzone w 2006 roku odnośnie potrzeb prokreacyjnych naszego społeczeństwa wskazały, iż prawie wszyscy dorośli Polacy pragną mieć potomstwo. Blisko połowa (49%) deklaruje chęć posiadania dwójki dzieci. Niemal co piąta osoba (19%) chciałaby mieć troje dzieci, a co dziewiąta (11%) czworo lub więcej. Jednym dzieckiem zadowoliłoby się 12% badanych.
Pomimo ogromnej chęci posiadania potomstwa szacuje się, że aż 15-20% par ma z tym poważne problemy, gdyż zostali dotknięci niepłodnością.
W ostatnich latach coraz więcej mówi się o problemie niemożności posiadania potomstwa. Niepłodność rozpatruje w różnych aspektach: molarnych, religijnych czy etycznych zapominając często o uczuciach ludzi dotkniętych tym nieszczęściem. Tymczasem coraz więcej osób cierpi z powodu niemożności posiadania potomstwa. Według światowej Organizacji zdrowia bezpłodność powinna być zaliczana do grupy chorób społecznych.
W praktyce klinicznej, za niepłodną uznaje się parę, u której nie dochodzi do ciąży po roku regularnego współżycia płciowego bez stosowania środków antykoncepcyjnych. Niepłodność może mieć różne przyczyny, w tym także genetyczne. W trakcie wizyty w poradni genetycznej oboje partnerzy powinni mieć wykonane badanie kariotypu. Jest ono konieczne ponieważ w kilku procentach przypadków u jednego z partnerów, spośród par z niepłodnością, stwierdza się aberrację chromosomową.
Przeczytaj też: 11 sposobów na płodność, których mogłaś nie znać
Spis treści:
Niepłodność to choroba, która przejawia się w niemożności zajścia w ciąże pomimo regularnego, rocznego współżycia seksualnego, przy braku środków antykoncepcyjnych.
Owa „regularność” oznacza 3-4 stosunków tygodniowo. Paradoksalnie częstsze zbliżenia fizyczne mogą zmniejszyć szansę na zajście w ciążę ponieważ męski układ rozrodczy potrzebuje trochę czasu na wyprodukowanie plemników oraz innych składników nasienia. Niepłodność dotyczy zarówno mężczyzn (45%), jak i kobiet (także 45%). Pozostałych 10% przypadków należy do grona tych, których przyczyn nie można ustalić. Szacuje się, że problem niepłodności dotyczy 15-20% par.
Po roku „bezowocnego” współżycia seksualnego należy zgłosić się do lekarza, który jest specjalistą od tego typu problemów. Para zostanie skierowana na badania, które rozpoczną proces diagnostyczny – niestety etap ten bywa czasochłonny. Dlatego pary, którym bardzo zależy na potomstwie i wiedzą czym jest niepłodność, nie czekają roku czasu, by znaleźć przyczynę swoich niepowodzeń. Dobrze postawiona diagnoza umożliwia leczenie niepłodności i daje realną szansę na zajście w ciążę. Warto pamiętać, że niepłodność jest stanem przejściowym, który w większości przypadków, przy odpowiedniej terapii ma charakter odwracalny, co umożliwia poczęcie dziecka.
Analizując sytuację par, które posiadają już potomstwo, a mają problemy z poczęciem kolejnego dziecka, nasuwają się pytania – niepłodność czym jest oraz przede wszystkim, jakie są jej rodzaje? Wiemy już, że niepłodność to stan, kiedy kobieta nie może zajść w ciążę po roku starań, bez stosowania jakiejkolwiek formy antykoncepcji. Jak w takim razie rozumieć przypadek, kiedy para ma już jedno lub więcej dzieci? Otóż wyróżnia się dwa rodzaje niepłodności: pierwotną i wtórną. Niepłodność pierwotna ma miejsce, gdy kobieta nigdy nie była w ciąży. Natomiast niepłodność wtórna występuje, gdy kobieta była już w ciąży – mogła się ona zakończyć porodem, poronieniem lub ciążą pozamaciczną. Na powstawanie problemów z zajściem w ciążę ma wpływ wiele czynników, nawet takich, jak styl życia, ciągły stres, nałogi, hormony, sterydy, antybiotyki. Stąd też, problemy z poczęciem dziecka, mogą przydarzyć się nawet parze, która cieszy się już potomstwem.
Czym jest niepłodność w populacji światowej? Dlaczego WHO opisuje niepłodność jako chorobę społeczną? Otóż Światowa Organizacja Zdrowia uznaje, że problem, jakim jest brak potomstwa, dotyka przeciętnie co 10 parę na świecie. Jeśli chodzi o Polskę, to nie ma bardzo szczegółowych badań populacyjnych wskazujących na dokładny zasięg niepłodności. Mając na uwadze powyższe dane, można stwierdzić, że problem ten ma około 1.2 – 1.3 miliona par.
Przy założeniu, że stosunki odbywają się regularnie i nie są zabezpieczone żadną metodą antykoncepcyjną, szacuje się, że 84% par zachodzi w ciąże w pierwszym roku, a 92% par w drugim.
Za jedną z przyczyn tak częstego diagnozowania niepłodności u par, uznaje się fakt zbyt długiego odkładania decyzji o chęci posiadania dziecka. Jak mówi medycyna najlepszy czas na zajście w ciążę to okres od 20 roku życia do 25 roku życia. W późniejszym wieku szanse na poczęcie dziecka niestety stopniowo maleją. Natomiast w Polsce średnia wieku kobiet, które decydują się na pierwsze dziecko to 26 lat. Obserwując obecny styl życia młodych ludzi, można stwierdzić, że średnia ta będzie cały czas się podnosić. Biorąc pod uwagę pary w miastach, znaczna ich część decyzję o posiadaniu dziecka podejmuje dopiero po 30 roku życia.
Jeśli para podejrzewa, że problem niepłodności może ją dotyczyć, powinna jak najszybciej skonsultować się ze specjalistą. Im wcześniej rozpoczęta diagnostyka, tym szybciej poznane są przyczyny i wdrożone leczenie. Są pary, które na samym początku trudności w poczęciu dziecka, decydują się na przeprowadzenie badań genetycznych, np. badań kariotypu. W niektórych przypadkach zmiany w genach, które w żaden sposób nie są odczuwalne dla kobiety ani mężczyzny, mogą utrudniać zajście w ciąże.
Mając wiedzę na temat ewentualnych przyczyn o podłożu genetycznym, można skrócić cały proces diagnostyczny i rozpocząć odpowiednio ukierunkowane przez lekarzy leczenie.
Przeczytaj koniecznie: To jedno badanie może pomóc Ci szybciej zajść w ciążę
W zależności od przyczyn powodujących niepłodność stosuje się następujące metody leczenia niepłodności:
Przeczytaj więcej:
Data publikacji: 06/06/2015, Data aktualizacji: 09/11/2021
Zobacz także
Dodaj komentarz