Stan przedrzucawkowy w ciąży – czym jest i co może go powodować?

stan przedrzucawkowy

Stan przedrzucawkowy w ciąży może spowodować m.in. zagrożenie życia matki i dziecka. Tymczasem występuje u ok. 5% ciężarnych [1]. Czynniki ryzyka pojawienia się stanu przedrzucawkowego i jego komplikacji to m.in. nadciśnienie, cukrzyca, wiek powyżej 40 roku życia, otyłość, pierwsza ciąża, ciąża mnoga czy obecność trombofilii wrodzonej.


Spis treści:
Na czym polega stan przedrzucawkowy
Objawy stanu przedrzucawkowego
Czynniki ryzyka
Profilaktyka stanu przedrzucawkowego


Stan przedrzucawkowy – na czym polega?

To zespół objawów, który może wystąpić w ciąży (najczęściej po 20 tygodniu ciąży), w czasie porodu lub połogu. Jego konsekwencje obejmują m.in. rzucawkę, czyli wystąpienie drgawek i utraty przytomności. Aż 10% wszystkich przypadków śmierci okołoporodowej wiąże się właśnie z tym schorzeniem! [2]

Inne powikłania związane ze stanem przedrzucawkowym i rzucawką to:

  • uszkodzenie wątroby i nerek,
  • utrata wzroku,
  • wewnątrzmaciczne ograniczenie wzrostu płodu,
  • przedwczesny poród,
  • niedotlenienie dziecka, a nawet jego śmierć [1].

Objawy stanu przedrzucawkowego

Aktualnie kryteriami rozpoznania stanu przedrzucawkowego są: 1) podwyższone ciśnienie tętnicze krwi (> 140/90) stwierdzone przynajmniej dwukrotnie i po raz pierwszy po 20 tygodniu ciąży oraz 2) dobowa utrata białka z moczem (≥ 300 mg) [2].

Ciężki stan przedrzucawkowy może mieć też takie objawy jak:

  • bóle głowy,
  • zawroty głowy,
  • problemy z widzeniem (np. mroczki),
  • bóle żołądka,
  • wymioty,
  • nudności,
  • obrzęk płuc,
  • odczucie pobudzenia i niepokoju.

Stan przedrzucawkowy w ciąży – czynniki ryzyka

Czynników ryzyka stanu przedrzucawkowego jest wiele, więc stosunkowo wysoka liczba ciężarnych jest narażona na wystąpienie tego groźnego schorzenia. Czynniki te można podzielić na obecne przed ciążą i/lub w I trymestrze ciąży oraz związane z aktualną ciążą.

Do pierwszej grupy należą m.in. wiek powyżej 40 lat, BMI powyżej 35, obecność trombofilii wrodzonej (genetycznej skłonności do nadkrzepliwości krwi), przewlekłe nadciśnienie, cukrzyca czy stan przedrzucawkowy w poprzedniej ciąży lub w bliskiej rodzinie (matka, siostra).

Druga grupa czynników ryzyka to natomiast przede wszystkim pierwsza ciąża, ciąża mnoga czy większa niż 10 lat przerwa między ciążami [2].

To może Cię zainteresować: Wpływ nadmiernej masy ciała na płodność i przebieg ciąży

Profilaktyka stanu przedrzucawkowego

Naukowcy wciąż szukają skutecznych sposobów zapobiegania stanowi przedrzucawkowemu i rzucawce. Na pewno warto zadbać o zbilansowaną dietę, rezygnację z używek i umiarkowaną aktywność fizyczną przed ciążą i w jej czasie. U kobiet z grupy zwiększonego ryzyka Towarzystwo Położników i Ginekologów Kanady zaleca również suplementację wapnia i podawanie małych dawek kwasu acetylosalicylowego [2].

Warto również być świadomym obecnych u siebie czynników ryzyka. Niektóre z nich wydają się być oczywiste (np. otyłość), jednak istnieją też takie, które mogą rozwijać się w sposób ukryty. Przykładowo, trombofilia wrodzona nie daje widocznych objawów, więc u wielu kobiet nie zostaje rozpoznana (jedynym sposobem jest wykonanie badań genetycznych). Tymczasem może powodować nie tylko stan przedrzucawkowy, ale też poronienia (w tym nawykowe) i podwyższać ryzyko zachorowania na zakrzepicę i choroby serca.

Zobacz też: Trombofilia wrodzona – 5 znaków, że powinnaś się przebadać


Źródła:

[1] J. Kornacki, J. Skrzypczak, Stan przedrzucawkowy – dwie postacie tej samej choroby, „Ginekologia Polska” 2008, 6.

[2] B. Leszczyńska-Gorzelak, E. Poniedziałek-Czajkowska, Rzucawka w ciąży – aktualny problem kliniczny, „Perinatologia, Neonatologia i Ginekologia” 2009, t. 2, z. 2.


5/5 - (2 głosów / głosy)

Data publikacji: 01/02/2018, Data aktualizacji: 08/11/2021

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *