Aberracje chromosomowe strukturalne a badania prenatalne

Aberracje chromosomowe strukturalne

Aberracje chromosomowe strukturalne to zmiany w strukturze chromosomów, które można wykryć za pomocą badań prenatalnych jeszcze przed narodzinami dziecka. Należą do nich takie zaburzenia jak min. delecje oraz duplikacje i jako przykłady można wymienić zespół kociego krzyku (Cri Du Chat), czy zespół DiGorge’a. Charakterystyczne objawy wielu aberracji strukturalnych to niepełnosprawność intelektualna i psychoruchowa, zaburzenia wzrostu, zaburzenia epileptyczne, a także nietypowy wygląd zewnętrzny (dysmorfia).

Spis treści:

  1. Aberracje chromosomowe strukturalne – na czym polegają?
  2. Aberracje chromosomowe strukturalne – przykłady
  3. Aberracje chromosomowe strukturalne a badania prenatalne

Aberracje chromosomowe strukturalne – na czym polega to zaburzenie?

Aberracje chromosomowe strukturalne to zmiany w obrębie struktury chromosomów, powstające wskutek przerwania ciągłości chromosomu i reorganizacji jego odcinków. Zmiany te stanowią podstawę i siłę napędową ewolucji, ponieważ mogą one prowadzić do modyfikacji ilości materiału genetycznego, powstania nowych funkcji genów, a nawet genetycznej izolacji nowych gatunków.

Do aberracji chromosomowych strukturalnych zaliczamy następujące zmiany:

  • delecja – utrata dowolnego fragmentu chromosomu,
  • deficjencja – utrata końcowego fragmentu chromosomu,
  • inwersja – odłączenie dowolnego fragmentu chromosomu, obrócenie go o 180 stopni i powrót do pierwotnego miejsca,
  • duplikacja – powielenie dowolnego fragmentu chromosomu,
  • translokacja – odłączenie fragmentu chromosomu i przeniesienie go pomiędzy niehomologiczne chromosomy.

Aberracja chromosomowe strukturalne to także pęknięcie centromeru, czyli rozdzielenie ramion chromosomu oraz tzw. chromosom pierścieniowy – utrata końcowych fragmentów chromosomu (deficjencja) i połączenie pozostałych ramion chromosomu w charakterystyczny pierścień.

Przykładowe aberracje chromosomowe strukturalne

Zespół kociego krzyku (inaczej syndrom Cri Du Chat)

Zespół kociego krzyku to choroba, która wynika z utraty materiału genetycznego w obrębie 5 chromosomu. Do charakterystycznych objawów tej aberracji chromosomowej strukturalnej należy przede wszystkim płacz dziecka, który przypomina miauczenie kota. Dziecko obarczone tą wadą genetyczną ma także małogłowie, zmarszczki nakątne, wady zgryzu i asymetryczną twarz oraz może cierpieć z powodu zaburzeń w funkcjonowaniu układu nerwowego i układu kostnego. Charakterystyczna dla zespołu kociego krzyku jest również niepełnosprawność intelektualna.

Zespół DiGorge’a

Zespół DiGorge’a to choroba, do której rozwoju dochodzi w wyniku utraty materiału genetycznego w obrębie 22 chromosomu. Wskutek niekorzystnych zmian w genach chory może cierpieć z powodu niepełnosprawności umysłowej, wrodzonych wad serca oraz wrodzonych wad nerek. Charakterystyczne dla zespołu DiGorge’a są także wady w rozwoju podniebienia oraz pierwotny niedobór odporności, wywołany w następstwie niewykształcenia się u chorego narządu grasicy.

Zespoły Angelmana/Pradera-Williego

Zespoły Angelmana/Pradera-Williego wynikają ze strukturalnej aberracji chromosomowej w postaci delecji fragmentu chromosomu 15. Jeśli wadliwy chromosom zostanie przekazany dziecku przez ojca, wystąpi u niego zespół Pradera-Willego, jeśli otrzyma ono nieprawidłowy chromosom od matki – zostanie obarczony wadą wrodzoną w postaci zespołu Angelmana. Objawy obu zespołów to upośledzony rozwój psychoruchowy, zmiany w wyglądzie zewnętrznym, a także zaburzenia zachowania.

Zespół Wolfa-Hirschhorna

Zespół Wolfa-Hirschhorna to genetycznie uwarunkowana choroba, do której powstania dochodzi wskutek mikrodelecji w obrębie chromosomu 4. Charakterystyczne objawy tej aberracji chromosomowej strukturalnej to niska masa urodzeniowa, opóźniony rozwój psychoruchowy, małogłowie, dysmorfia twarzy, a także wady kośćca. Szacuje się, że około 1/5 osób chorujących na zespół Wolfa-Hirschhorna nie dożywa 2 roku życia.

Jak wykryć zaburzenia struktury chromosomów w czasie badań prenatalnych?

Pierwszy krok do wykrycia podejrzanych zmian to kontrolne badanie USG. Następnie, zlecane są przesiewowe badania prenatalne, a przypadku wykrycia podwyższonego ryzyka – badania prenatalne diagnostyczne.

Test NIFTY pro z wysoką czułością wykrywa 84 mikroduplikacje i mikroduplkacje z próbki krwi matki!

Nieinwazyjny, przesiewowy test NIFTY pro potrafi ocenić ryzyko wystąpienia u dziecka aż 84 zespołów mikrodelecji / mikroduplikacji, które zaliczane są do aberracji strukturalnych chromosomów. Dzięki badaniu NIFTY pro można wykryć u dziecka między innymi zespół DiGorge’a, zespoły Angelmana/Pradera-Williego czy zespół Wolfa-Hirschhorna. Do badania wystarczy próbka krwi matki, jest więc zupełnie bezpieczne dla dziecka. Chociaż mikrodelecje uznawane są za rzadkie wady genetyczne, to prawdopodobieństwo ich wystąpienia u dziecka w przypadku matek przed 40 rokiem życia jest większe niż ma to miejsce w przypadku zespołu Downa. Dowiedz się więcej o teście NIFTY pro

Zobacz też: Aberracje chromosomowe liczbowe


Autor: Alicja Hudzik | Zdjęcie: pixabay.com

Artykuł jest chroniony prawami autorskimi. Niedopuszczalne jest zwielokrotnianie, modyfikowanie, publiczne odtwarzanie i / lub udostępnianie Serwisu, jego części, materiałów w nim zamieszczonych i / lub ich części, za wyjątkiem przypadków wskazanych w obowiązujących w tym zakresie przepisach prawa.

5/5 - (1 głosów / głosy)

Data publikacji: 13/03/2020, Data aktualizacji: 05/11/2021

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *