Impotencja, zanik libido, niepłodność w hemochromatozie – jak leczyć?

impotencja

Hemochromatoza prowadzi do nadmiernego kumulowania się żelaza w organach – m.in. w przysadce mózgowej. W konsekwencji może wystąpić hipogonadyzm wtórny, a wraz z nim obniżona płodność, impotencja, brak chęci do zbliżeń czy zanik owłosienia łonowego. Jak zmniejszyć lub cofnąć te objawy?

  1. Objawy hemochromatozy
  2. Diagnostyka hemochromatozy
  3. Czym jest impotencja?
  4. Przyczyny i rodzaje impotencji
  5. Terapia hemochromatozy
  6. Ochrona przed skutkami hemochromatozy

Impotencja i inne zaburzenia seksualne – objawy hemochromatozy

Problemy w sferze seksualnej (m.in. impotencja, zanik libido, niepłodność) są drugim z najczęstszych objawów hemochromatozy (po cukrzycy). Chorzy mężczyźni nierzadko zgłaszają się do specjalisty właśnie z ich powodu, po czym okazuje się, że zaburzenia erekcji i inne kłopoty spowodowane są hemochromatozą. Dane literaturowe wskazują, że tego typu symptomy obecne są u 10-100% chorych mężczyzn.

Dowiedz się więcej: Hemochromatoza – objawy, diagnostyka, leczenie

Szybka diagnoza – dzięki niej można zmniejszyć objawy

Przypadek 1 – impotencja, kłopoty z płodnością, obniżone libido

U 36-letniego pacjenta zdiagnozowano hemochromatozę na etapie wczesnego włóknienia wątroby (nie miała cech marskości). Wywiad z mężczyzną wykazał problemy z potencją (od 2 lat), obniżone libido, niepłodność i zanik owłosienia łonowego. Pacjent z żoną starali się o dziecko. Leczenie obejmowało więc upusty krwi co tydzień oraz terapię hormonalną (podawanie testosteronu w odpowiedniej dawce). Wystarczył rok leczenia, aby zaburzenia seksualne minęły, a małżonka mężczyzny zaszła w ciążę. Zgodnie z zaleceniami lekarza nadal podawano pacjentowi testosteron (kolejny rok), a także kontynuowano upusty[1].

Przypadek 2 – niepłodność

44-letni mężczyzna z niepłodnością wywołaną wstecznym wytryskiem, który był spowodowany hemochromatozą (homozygota C282Y), miał zaleconą terapię hormonalną oraz upusty krwi. Po kilku miesiącach leczenia zaobserwowano u niego znaczną poprawę płodności[1].

Czym jest impotencja?

Impotencja to problem, który dotyka aż 50% mężczyzn między 40 a 70 rokiem życia. Może na nią cierpieć również nawet kilkanaście procent młodszych panów, w tym przed trzydziestką. Impotencja, czyli inaczej zaburzenie erekcji, oznacza, że mężczyzna nie potrafi osiągnąć i utrzymać wzwodu członka, który wystarczyłby do odbycia stosunku płciowego. Wielu mężczyzn traktuje impotencję jako koniec swojej „męskości” i rezygnuje z aktywności seksualnej. Sytuacja ta najczęściej wywołuje w nich obniżenie poczucia własnej wartości, strach przed zbliżeniem z partnerką i stres. Nieleczona impotencja często przyczynia się do konfliktów między partnerami, a nawet rozpadu związków.

Przyczyny impotencji dzieli się na kilka rodzajów

Najczęściej rozpoznawaną (prawie połowa wszystkich przypadków) impotencją jest ta na tle krążeniowym. Występuje ona u chorych, którzy przeszli zawał mięśnia sercowego lub udar, mają zmiany miażdżycowe, wady układu krążeniowego lub nadciśnienie. W wyniku tych problemów zdrowotnych do ciał jamistych członka dociera zbyt mała ilość krwi, by mógł on osiągnąć erekcję. Wyróżnia się także impotencję neurogenną, psychogenną, na tle hormonalnym i mieszaną. Impotencja neurogenna związana jest z układem neurologicznym. Jej częstymi przyczynami są przebyte urazy czy choroby kręgosłupa, w którym znajduje się ośrodek erekcji. Wpływ na zaburzenia erekcji mają również schorzenia o podłożu neurologicznym, np. stwardnienie rozsiane, neuropatia cukrzycowa czy padaczka.

W przypadku impotencji psychogennej przyczynami problemów z erekcją są czynniki psychiczne: długotrwały stres, przemęczenie, brak snu, lęki, zahamowania na tle seksualnym, napięcia sytuacyjne czy traumy nabyte w przeszłości. Ten rodzaj impotencji najczęściej dotyka młodych mężczyzn. Z kolei impotencja hormonalna jest niezbyt częsta. Dotyczy 5-10% wszystkich przypadków i zazwyczaj występuje w okresie andropauzy. W takiej sytuacji obniżony poziom testosteronu lub wysoki poziom prolaktyny blokują pełną sprawność seksualną. Około 1/3 wszystkich przypadków stanowi impotencja mieszana, która oznacza różne kombinacje wyżej wymienionych przyczyn i często ciężko jest ustalić, która z nich ma wpływ na zaburzenia erekcji. Dobrym przykładem są niektóre choroby przewlekłe. Na przykład w przypadku cukrzycy przyczyną problemów mogą być zarówno zaburzenia hormonalne, zmiany naczyniowe jak i neuropatia. Również choroby i przebyte zabiegi urologiczne mogą mieć negatywny wpływ na erekcję.

Sprawności seksualnej nie sprzyjają też używki: alkohol, papierosy i substancje psychoaktywne, niehigieniczny i niezdrowy tryb życia, brak sprawności fizycznej czy uboga dieta. Na potencję u mężczyzn mogą wpływać też niektóre przyjmowane leki.

Niestety wielu mężczyzn, zamiast szukać pomocy, od razu wycofuje się z życia seksualnego. Tymczasem istnieje już coraz więcej metod leczenia impotencji. Oprócz zmiany trybu życia na zdrowszy i wspomagania się naturalnymi metodami, warto wybrać się do lekarza pierwszego kontaktu, który zbierze wywiad i pokieruje pacjenta w dalszym badaniu, a także do urologa. W przypadku impotencji psychogennej pomocny będzie też psycholog lub psychoterapeuta.

Odpowiednia terapia – klucz do sukcesu

Jak pokazano na powyższych przykładach, cofnięcie zaburzeń seksualnych jest możliwe. Konieczna jest jednak odpowiednia terapia – rozpoczęta jak najwcześniej. Dla jej powodzenia znaczenie mają bowiem wiek pacjenta oraz stadium choroby w momencie diagnozy. Największe szanse na cofnięcie objawów występują u mężczyzn przed 40. rokiem życia. Im szybciej hemochromatoza zostanie więc wykryta, tym bardziej prawdopodobny powrót do normalnego funkcjonowania.

REKLAMA

Nieodwracalne skutki hemochromatozy – jak się chronić?

Najważniejsze, aby postawić diagnozę wtedy, gdy choroba nie zdąży się jeszcze rozwinąć. To trudne tylko na podstawie pierwszych objawów, ponieważ są nieoczywiste. Jakie? Chorzy odczuwają zmęczenie i osłabienie, bóle brzucha czy bóle stawów międzypaliczkowych.

Czas od ich wystąpienia do wykrycia choroby wynosi nawet 10 lat! Proste badanie DNA pozwala stwierdzić, czy dana osoba znajduje się w grupie ryzyka rozwoju hemochromatozy. Jeśli wyniki badań krwi wskazują na przeładowanie żelazem, ten test genetyczny umożliwia jednoznaczne potwierdzenie diagnozy.

Sprawdź: Zbyt wysoki poziom żelaza zwiększa ryzyko marskości wątroby, cukrzycy i impotencji

 

[1] Basic and Clinical Andrology (2017) R. Osta, N. Grandpre, N. Monnin, J. Hubert, I.Koscinski: Hypogonadotropic hypogonadism in men with hereditary hemochromatosis.

hemochromatoza



 

5/5 - (2 głosów / głosy)

Data publikacji: 20/04/2021, Data aktualizacji: 08/11/2021

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *