Poronienie to zdarzenie, które zawsze skłania do poszukiwania odpowiedzi. Nowoczesna diagnostyka poronień daje możliwość przyjrzenia się przyczynom utraty ciąży i ocenienia, czy istnieją czynniki, które mogą wpływać na trudności z jej utrzymaniem. Dzięki współczesnym badaniom możliwe jest dokładne przeanalizowanie zarówno aspektów genetycznych, jak i hormonalnych, immunologicznych czy anatomicznych. Taka analiza pozwala lepiej przygotować się do kolejnych starań o dziecko i podejmować decyzje w oparciu o konkretne dane medyczne.
Spis treści
Współczesna diagnostyka poronień opiera się na szerokim zakresie badań, które pozwalają lekarzom lepiej zrozumieć, co mogło doprowadzić do utraty ciąży. Szczególną uwagę zwraca się na badania genetyczne – zarówno materiału poronnego, jak i rodziców. Analiza kariotypu może wykazać nieprawidłowości chromosomowe, które są częstą przyczyną obumarcia płodu we wczesnych tygodniach.
Równie ważne są badania immunologiczne, które oceniają, czy układ odpornościowy kobiety nie reaguje nieprawidłowo na rozwijającą się ciążę. Warto również zwrócić uwagę na badania hormonalne – niedobór progesteronu lub nieprawidłowe stężenia hormonów tarczycy mogą utrudniać prawidłowy przebieg ciąży. Badania mikrobiologiczne i infekcyjne pomagają wykluczyć obecność patogenów, które mogły wpłynąć na poronienie.
Poronienia samoistne zdarzają się częściej, niż się powszechnie uważa. Szacuje się, że nawet 10–20% ciąż kończy się poronieniem w pierwszym trymestrze. Diagnostyka poronień jest więc często stosowaną procedurą, szczególnie u kobiet, które doświadczyły więcej niż jednej utraty ciąży.
Utrata ciąży może mieć różne przyczyny – od wad genetycznych zarodka, przez nieprawidłowości anatomiczne macicy, aż po problemy z krzepliwością krwi. Diagnostyka poronień pozwala precyzyjnie ocenić, który czynnik odegrał rolę, a tym samym zwiększa szanse na utrzymanie kolejnej ciąży. Coraz częściej kobiety decydują się na badania już po pierwszym poronieniu, szczególnie jeśli doszło do niego w późniejszych tygodniach ciąży.
Koszt badań wykonywanych w ramach diagnostyki poronień może znacznie się różnić w zależności od zakresu analiz. Najprostsze badania hormonalne można wykonać już za kilkadziesiąt złotych, natomiast bardziej zaawansowane testy genetyczne czy immunologiczne to już wydatek rzędu kilkuset, a nawet kilku tysięcy złotych.
Badanie kariotypu rodziców, które ocenia układ chromosomów, to koszt około 400–1000 zł w zależności od placówki. Analiza genów KIR i HLA-C, mająca znaczenie w diagnostyce poronień o podłożu immunologicznym, może kosztować od 800 do ponad 1500 zł. Badania w kierunku trombofilii wrodzonej, obejmujące m.in. mutacje w genach MTHFR, PAI-1 czy czynnika V Leiden, wyceniane są zazwyczaj w przedziale 300–700 zł.
Czas oczekiwania na wyniki różni się w zależności od rodzaju badań. Najszybciej – w ciągu kilku dni – można uzyskać wyniki podstawowych badań hormonalnych lub testów infekcyjnych.
Badanie kariotypu, ze względu na szczegółową analizę chromosomów, może wymagać około 3-4 tygodni. Badania KIR i HLA-C, których wykonanie wiąże się z analizą genów układu odpornościowego, mają czas realizacji – około 7 dni roboczych.
W przypadku trombofilii wrodzonej, na wyniki najczęściej czeka się kilka dni roboczych. Choć niektóre z tych analiz wymagają cierpliwości, to ich rola w diagnostyce poronień jest nie do przecenienia – pozwalają one na opracowanie indywidualnego planu działania w kolejnych ciążach i uniknięcie powtarzających się problemów.
Data publikacji: 22/04/2025
Dodaj komentarz