Przyczyny poronienia – dlaczego straciłam ciążę?

przyczyny poronienia

Przyczyny poronienia są różnorodne, jednak najczęściej za stratę odpowiadają czynniki genetyczne – wady obecne u dziecka lub nieprawidłowości występujące u rodziców. Za problemy z donoszeniem ciąży w niektórych przypadkach odpowiadają też m.in. kłopoty hormonalne, wady anatomiczne narządów rodnych, przebyte infekcje bakteryjne lub wirusowe albo czynniki immunologiczne.

Genetyczne przyczyny poronienia – nieprawidłowości występujące u dziecka

Od 50 do 80% zarodków poronionych w 1. trymestrze wykazuje nieprawidłowości chromosomowe, z których najczęstszymi są aberracje liczby chromosomów [1].

Tego typu genetyczne wady dziecka to zatem najczęstsza przyczyna straty, szczególnie wczesnej, ciąży. Zwykle powstają one losowo i spontanicznie, w czasie powstawania plemnika i/lub komórki jajowej lub zaraz po zapłodnieniu. Ryzyko, że taka wada wystąpi w następnej ciąży, jest raczej niewielkie.

poroniłaś - uzyskaj pomoc

Genetyczne przyczyny poronienia – nieprawidłowości występujące u rodziców

Za stratę ciąży nierzadko odpowiedzialna jest trombofilia wrodzona obecna u kobiety. To genetyczna tendencja do nadkrzepliwości krwi, która nie objawia się w widoczny sposób, jednak może negatywnie oddziaływać m.in. na zagnieżdżenie zarodka czy wzrost płodu.

Do przyczyn poronienia należą też nieprawidłowości w kariotypie (zestawie chromosomów) jednego lub obojga rodziców. Źródła naukowe mówią, że u 3-6% par z nawracającymi poronieniami u jednego z partnerów występuje właśnie taka nieprawidłowość [2].

Za utratę ciąży może odpowiadać także niezdiagnozowana i nieleczona celiakia. U kobiet z nieleczoną celiakią ryzyko poronienia jest aż 10 razy wyższe niż u leczących się [3]. Trwała nietolerancja glutenu negatywnie oddziałuje także na płodność męską, m.in. obniżając jakość nasienia.

To może Cię zainteresować: Poronienia – przyczyny, badania, ciąża po poronieniu

Hormonalne przyczyny poronienia

Utrata ciąży może wiązać się też z kłopotami hormonalnymi. Nieprawidłowe stężenie może dotyczyć hormonów płciowych (LH, FSH, estrogeny, progesteron, androgeny, prolaktyna), a także tarczycowych (TSH, FT3, FT4). Przykładowo: zbyt niski poziom progesteronu może uniemożliwiać zagnieżdżenie zarodka czy rozwój ciąży.

Związane z poronieniem mogą być takie nieprawidłowości jak zespół policystycznych jajników (PCOS) czy nadczynność bądź niedoczynność tarczycy.

Anatomiczne przyczyny poronienia

Także nieprawidłowości w budowie anatomicznej rodnych narządów kobiety mogą powodować problemy z zagnieżdżeniem zarodka bądź utrzymaniem ciąży. Mogą to być wrodzone lub nabyte wady. Do anatomicznych przyczyn poronienia można zaliczyć np. macicę dwurożną, mięśniaki macicy, niewydolność szyjki macicy, zrosty wewnątrzmaciczne czy endometriozę.

Ciekawy artykuł: Ciąża zaraz po poronieniu – jak się przygotować?

Immunologiczne przyczyny poronienia

Chodzi przede wszystkim o takie kłopoty z układem odpornościowym kobiety, które powodują wytwarzanie przeciwciał uniemożliwiających donoszenie ciąży. Do schorzeń o podłożu immunologicznym należy m.in. wymieniona wcześniej celiakia.

Inne to przede wszystkim zespół antyfosfolipidowy (zespół Hughesa), który może wywołać niewydolność łożyska. Przeciwciała ANA mogą natomiast uszkodzić strukturę jądrową zarodka czy płodu. Także Hashimoto, które jest autoimmunologiczną chorobą tarczycy, może być jedną z przyczyn poronienia.

Infekcyjne przyczyny poronienia

Różyczka, cytomegalia, toksoplazmoza, świnka, chlamydioza… To tylko niektóre z infekcji, które mogą zaburzyć rozwój dziecka i spowodować poronienie – szczególnie wtedy, gdy dochodzi do nich w pierwszych tygodniach ciąży. Wiele z tego typu chorób, m.in. cytomegalia czy toksoplazmoza, nie niesie zagrożenia dla kobiety, a wyłącznie dla dziecka.

Źródła:
[1] J. Skrzypczak, B. Kwinecka-Dmitriew, M. Zakrzewska, A. Latos-Bieleńska, Czy i jak często aberracje chromosomowe zarodków powtarzają się w kolejnej ciąży?, „Ginekologia Polska” 2010, 81 (9).
[2] B. Kwinecka-Dmitriew, A. Latos-Bieleńska, J. Skrzypczak, Przebieg ciąż u par nosicieli aberracji chromosomowych, „Perinatologia, Neonatologia i Ginekologia” 2010, t. 3, z. 3.
[3] A. Szaflarska-Popławska, B. A. Cichańska, K. Kupczyk, Celiakia. Dieta bezglutenowa. Co powinieneś o tym wiedzieć, Bydgoszcz 2009.


5/5 - (2 głosów / głosy)

Data publikacji: 04/04/2018, Data aktualizacji: 08/11/2021

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *