Poronienie zdarza się w ok. 15% wszystkich ciąż – najczęściej do 8. tygodnia jej trwania. Jednym z jego rodzajów jest poronienie zatrzymane, czyli sytuacja, w której dochodzi do obumarcia zarodka, jednak nie zostaje on samoczynnie usunięty z macicy. Niezbędna jest wtedy pomoc lekarza.
Ten typ poronienia najczęściej nie daje charakterystycznych i dotkliwych objawów, takich jak mocne krwawienie, bóle czy skurcze nie do zniesienia, ponieważ nie dochodzi do wydalenia obumarłego zarodka. Organizm więc zachowuje się tak, jakby ciąża trwała nadal. Poronienie zatrzymane wykrywa zwykle lekarz w czasie badań USG, stwierdzając brak czynności życiowych dziecka. Zauważa się również, że macica nie powiększa się – jest zbyt mała w stosunku do tygodnia ciąży, a szyjka macicy jest zamknięta. Do tego typu poronienia dochodzi najczęściej do 12 tygodnia ciąży.
Przy poronieniu zatrzymanym konieczne jest usunięcie pozostałości z macicy, ponieważ w tym przypadku organizm nie oczyszcza się sam. Może to doprowadzić do różnego typu zakażeń, dlatego wizyta u lekarza lub w szpitalu jest konieczna. Specjalista decyduje o sposobie oczyszczenia macicy: może być to forma farmakologiczna lub zabiegowa. Oczyszczanie farmakologiczne polega na podaniu kobiecie leków, które wywołają skurcze i usunięcie obumarłego zarodka. Pojawia się więc mocne krwawienie, które może trwać do 2 tygodni, a o wszelkich wątpliwościach czy nieprawidłowościach należy od razu informować lekarza.
Ten proces ma jednak wiele przeciwwskazań, m.in. alergię na leki, zaburzenia krzepnięcia krwi, niedokrwistość. Z tego powodu w niektórych przypadkach (lub gdy oczyszczanie farmakologiczne się nie powiodło) lekarz decyduje o wykonaniu zabiegu łyżeczkowania, najczęściej w znieczuleniu ogólnym. Trwa on zwykle ok. 10 minut.
Ok. 70% poronień wiąże się z wadami genetycznymi u dziecka, na które rodzice nie mają wpływu. Są to wady losowe, które tworzą się przypadkowo. Aby je wykryć, niezbędne jest badanie na materiale od dziecka.
W badaniu chorób genetycznych płodu jako przyczyny poronienia bardzo ważne jest ustalenie, czy materiał pochodzi faktycznie od płodu, a nie od matki. Wybierając laboratorium upewnij się, że zbada również Twój wymaz z policzka aby porównać Twoje DNA z materiałem genetycznym próbki przekazanej do badania. Tylko wtedy będziesz miała pewność, że wynik badania dotyczy dziecka, a nie Ciebie.
Innymi przyczynami poronienia zatrzymanego mogą być problemy hormonalne u kobiety, wady w budowie anatomicznej, choroby zakaźne, genetyczne, urazy brzucha, długotrwały stres czy stosowanie używek albo nieodpowiednie odżywienie organizmu i niedobory witamin i minerałów (np. kwasu foliowego).
Przeczytaj też:
Po pierwszym poronieniu szansa na urodzenie zdrowego dziecka w przyszłości wynosi aż 95%. Konieczna jest jednak odpowiednia diagnostyka, która wskaże przyczynę poronienia i umożliwi jej wykluczenie w kolejnej ciąży. Jeśli sytuacja wymaga leczenia, tylko zastosowanie się do wskazówek lekarza umożliwi poczęcie i urodzenie zdrowego maluszka. Jeśli natomiast przyczyną poronienia była losowa wada genetyczna u dziecka, prawdopodobnie w następnej ciąży już się nie powtórzy.
Tekst powstał przy współpracy z serwisem
Poroniłam.pl, wwww.poronilam.pl .
.
Data publikacji: 18/10/2016, Data aktualizacji: 09/11/2021
Zobacz także
Dodaj komentarz