Przygotowując się do narodzin dziecka, warto wiedzieć jak wygląda rozwój społeczny dzieci, ponieważ to rodzice mają największy wpływ na to, jak dziecko później będzie budowało swoje relacje z innymi ludźmi.
Spis treści
To z rodzicami dziecko nawiązuje pierwsze relacje społeczne i to oni, świadomie lub nie, przekazują mu pierwsze wzorce zachowania się w społeczeństwie. Reakcje mamy i taty na określone sytuacje są potem naśladowane przez ich potomstwo. Z czasem grono osób, które bacznie obserwuje maluch, poszerza się o innych członków rodziny – ciocie, babcie, wujków i inne dzieci. Jeżeli osoby, z którymi ma najczęstszy kontakt są życzliwe, otwarte i przyjazne – brzdąc też taki z czasem będzie. Nawet najmłodszym dzieciom powinno się zapewnić kontakt z rówieśnikami, aby uczyło się właściwego postępowania z osobami w podobnym wieku. Prawidłowe kształtowanie rozwoju społecznego dziecka wymaga od rodziców dużej czujności. Przykładowo, w trakcie zabawy w piaskownicy trzeba pilnować, aby maluch szanował cudzą własność. Nie można pozwolić na to, żeby wyrwał koleżance czy koledze zabawkę. Trzeba cierpliwie tłumaczyć, że o zabawkę można poprosić, ale nie można jej komuś zabierać siłą.
Zobacz również: Skok rozwojowy u dziecka – kiedy występują i czego można się spodziewać?
Większość dzieci po ukończeniu 3. roku życia zaczyna uczęszczać do przedszkola. W tym wieku dziecko jest jeszcze mocno skoncentrowane na własnych potrzebach i uczuciach. Nie do końca potrafi zrozumieć, że to, co dla niego jest przyjemne, dla kogoś innego może być przykre. Odpowiednio ukierunkowany przedszkolak zaczyna rozwijać zdolność empatii. Szybciej też zaczyna dostrzegać zalety współdziałania. Dziecko w wieku 3-6 lat uczy się też kontrolować swoje emocje i zachowanie. Coraz częściej dostosowuje się do oczekiwań dorosłych, aby np. otrzymać pochwałę. Właściwie ukształtowany rozwój społeczny dzieci w przedszkolu jest bardzo ważny w kontekście późniejszej edukacji szkolnej, ponieważ uczy przestrzegania zasad i współdziałania.
Socjalizacja dzieci w spektrum autyzmu jest mocno utrudniona. Dziecko z tą chorobą potrzebuje więcej czasu i bodźców do zrozumienia zasad społecznych. Często nie chce się bawić z innymi dziećmi, wycofuje się z kontaktów, a nawet unika ich. Ponadto ma trudności w odczytywaniu emocji i intencji, co prowadzi do nieporozumień i przykrych sytuacji. Aby temu przeciwdziałać, warto zapisać dziecko na różne treningi integracji społecznej, np. trening empatii. Niestety dobranie właściwej terapii zależy od prawidłowego postawienia diagnozy, a w przypadku autyzmu nie jest to takie proste. Czasami pomagają w tym badania genetyczne, np. badania WES, w których szuka się mutacji genetycznych odpowiedzialnych za objawy spektrum autyzmu.
Data publikacji: 28/09/2024, Data aktualizacji: 30/09/2024
Dodaj komentarz