Aż u 40-80% populacji występuje wirus odpowiedzialny za cytomegalię. Osoby z prawidłową odpornością najczęściej nie mają objawów. Jeśli jednak do pierwotnego lub wtórnego zakażenia dojdzie na etapie ciąży, istnieje ryzyko przekazania wirusa dziecka i powikłań, np. ograniczenia wzrostu czy opóźnienia rozwoju dziecka [1]. Cytomegalia w ciąży – poznaj 4 najważniejsze fakty.
To choroba wirusowa, którą wywołuje cytomegalovirus (CMV). Osoby zdrowe, u których układ odpornościowy pracuje prawidłowo, często przechodzą zakażenie bezobjawowo lub w sposób łagodny. Do możliwych symptomów należą złe samopoczucie, gorączka, powiększenie węzłów chłonnych czy bóle mięśni.
Na cytomegalię nie nabywa się odporności – gdy wystąpi infekcja pierwotna, wirus przestaje być aktywny, jednak później może wywołać zakażenie wtórne [1].
Ciekawy artykuł: Badanie na homocysteinę – wskazania, przebieg, wynik
Zakażenie pierwotne albo wtórne w ciąży może spowodować, że wirus przeniesie się przez łożysko na dziecko, u którego wystąpi wrodzone zakażenie CMV. Do możliwych powikłań należą m.in. kłopoty ze wzrokiem i słuchem, żółtaczka, opóźnienie rozwoju, ograniczenie wzrostu płodu czy nawet poronienie [2]. Zaraz po przyjściu na świat objawy choroby są obecne u 10% zakażonych dzieci, a u kolejnych 15-25% uprzednio bezobjawowych – pojawiają się przez następne miesiące – lata [2].
Nawet jeśli wystąpi u Ciebie cytomegalia w ciąży, u dziecka wcale nie muszą wystąpić powikłania. Zakażenie pierwotne to ryzyko przekazania wirusa maluchowi wynoszące ok. 30-40%, jednak ten typ zakażenia pojawia się tylko u 1-4% chorych na cytomegalię przyszłych mam. O wiele częściej występuje zakażenie wtórne, przy którym prawdopodobieństwo transferu wirusa przez łożysko to tylko 1% [1].
Lub na samym jej początku. Nie jest to jednak badanie, które wykonuje się u ciężarnych standardowo. Warto się jednak zdecydować i sprawdzić, czy chorowałaś kiedyś na cytomegalię, a jeśli tak – czy zakażenie jest świeże, czy uśpione. Jeśli cytomegalia zostanie rozpoznana w ciąży, wykonuje się badania sprawdzające, czy wirus został przekazany dziecku – analizę płynu owodniowego, badanie USG.
Które nawet do 24 miesięcy od momentu zakażenia wydalają wirusa z moczem i śliną [1]. Wirus przenosi się przez bezpośredni kontakt właśnie ze śliną lub moczem (albo inną wydzieliną czy krwią) osoby zakażonej – przede wszystkim z ustami, nosem czy oczami. Aby zmniejszyć ryzyko zachorowania, dobrze stosować podstawowe środki ostrożności i higieny (np. dokładnie myć ręce po zmianie pieluszki dziecka).
To może Cię zainteresować: 7 najczęstszych dolegliwości ciążowych – jak sobie z nimi radzić?
Zdjęcie: ©Wavebreak Media Ltd/pl.123rf.com
Źródła:
[1] A. Bacz, Zakażenie wirusem cytomegalii w ciąży, ciaza.mp.pl.
[2] M. Dunal, A. Trzcinska, J. Siennicka, Wirus cytomegalii – problem zakażeń wrodzonych, „Postępy Mikrobiologii” 2013, 52, 1.
Data publikacji: 10/07/2018, Data aktualizacji: 07/11/2021
Zobacz także
Dodaj komentarz