Chroniczne zmęczenie i osłabienie organizmu są jednymi z objawów hemochromatozy – niebezpiecznej choroby metabolicznej, która może dotyczyć niemal 3,8 miliona Polaków! [1] Dowiedz się, na czym polega to schorzenie, jak je diagnozować i jak leczyć.
U chorych na hemochromatozę, żelazo dostarczane z pożywieniem czy suplementami kumuluje się pod postacią hemosyderyny. Dzieje się tak, ponieważ u chorego występuje zaburzenie metabolizmu tego pierwiastka. To powoduje zbyt duże stężenie żelaza, a w konsekwencji – poważne uszkodzenie różnych organów, w tym wątroby, trzustki, dwunastnicy, serca, nerek czy przysadki mózgowej. Nie mogą one działać prawidłowo, a co więcej aż 200 razy rośnie ryzyko nowotworu wątroby. [2]
U ok. 95% chorych za hemochromatozę odpowiadają mutację w genie HFE – przynajmniej jedną zmianę w genie ma 3,8 miliona Polaków. [1]
Chociaż u wielu chorych występuje przede wszystkim chroniczne zmęczenie, pierwsze objawy hemochromatozy mogą obejmować też bóle stawów, bóle brzucha, powiększenie wątroby czy spadek koncentracji. Obserwuje się też nieprawidłowości w badaniu krwi, czyli wysokie stężenie żelaza.
Następne objawy wiążą się już z uszkodzeniem organów. Są to m.in. cukrzyca, problemy z potencją, niepłodność, wczesna menopauza, plamy pigmentacyjne, nadciśnienie, zaburzenia rytmu serca czy marskość wątroby.
Jeśli obserwujesz u siebie zmęczenie i osłabienie, a badania krwi wykazują nadmierne stężenie żelaza, potwierdzić lub wykluczyć hemochromatozę możesz prostym testem DNA. To jedyny sposób na postawienie jednoznacznej diagnozy i uniknięcie długiej diagnostyki.
Tymczasem badania wykazują, że od pierwszych objawów do wykrycia hemochromatozy może mijać średnio nawet 10 lat! [3] To znacznie obniża nie tylko jakość życia chorych, ale też szansę na przeżycie kolejnych lat.
REKLAMA
Co umożliwi uniknięcie niebezpiecznych powikłań. Warto również wiedzieć, że nieleczona hemochromatoza zwiększa ryzyko śmierci w ciągu 5 lat aż o 60%. [4]
Leczenie polega na upuszczaniu krwi aż do osiągnięcia prawidłowego stężenia żelaza. Na początku takie zabiegi mogą być wykonywane raz lub dwa w tygodniu, a następnie co kilka miesięcy.
Zobacz też: Hemochromatoza – przyczyny, objawy i leczenie
Źródła:
[1] M. Madej, Hemochromatoza, „Przegląd Reumatologiczny” 2009, nr 1 (25), s. 9. [2] K. Derc, M. Grzymisławski, G. Skarupa-Szabłowska, Hemochromatoza pierwotna (Primary hemochromatosis), „Gastroenterologia Polska” 2001, 8 (2), 181-188. [3] K. Sikorska, K. P. Bielawski, T. Romanowski, P. Stalke, Hemochromatoza dziedziczna – najczęstsza choroba genetyczna człowieka, „Postępy Higieny i Medycyny Doświadczalnej” 2006, nr 60. [4] M. Wybieralska, A. Markiewicz, I. Urbanowicz, Żelazo – niezbędne i toksyczne, [w:] Sympozjum Naukowe Polskiego Towarzystwa Toksykologicznego i Studenckich Kół Naukowych Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu „Interdyscyplinarność współczesnej toksykologii”, Wrocław, 11. czerwca 2015, Książka abstraktów, s. 26-27Data publikacji: 01/08/2017, Data aktualizacji: 10/11/2021
Dodaj komentarz