Dlaczego poroniłam – kilka słów o niesłusznym obwinianiu się kobiet

„Dlaczego poroniłam?” – to pytanie zadaje sobie większość kobiet po stracie. Jednak część z nich, zamiast znaleźć na nie odpowiedź, szuka winy w sobie. Często niesłusznie. Co w praktyce najczęściej wywołuje poronienia? Czy kolejna ciąża będzie również zagrożona?

Dlaczego poroniłam? Prawdopodobnie to wina genów lub chorób

Większość poronień, szczególnie tych, które następują w pierwszym trymestrze, jest skutkiem wad genetycznych zarodka. Statystyki mówią jasno: nawet 60–80% takich strat wynika z przypadkowych nieprawidłowości chromosomalnych. Powstają one na etapie zapłodnienia, gdy materiał genetyczny komórki jajowej i plemnika łączy się w nową strukturę. Chociaż wydaje się to proste, to takie nie jest i natura też popełnia błędy.  Tego nie da się przewidzieć ani temu zapobiec. Pozostałe przyczyny poronień również często pozostają poza kontrolą przyszłej matki. Należą do nich między innymi:

• zaburzenia hormonalne, np. niedoczynność tarczycy, PCOS, niski poziom progesteronu, wysoka prolaktyna,
• choroby autoimmunologiczne, np. zespół antyfosfolipidowy,
• infekcje – niektóre mogą przebiegać bez objawów,
• nieprawidłowości anatomiczne macicy, np. macica dwurożna,
• zaburzenia krzepnięcia krwi, np. trombofilia wrodzona.

Wiele z tych chorób rozwija się długo bez wyraźnych objawów, a bez specjalistycznych badań kobieta nie ma jak dowiedzieć się, że jej ciało zmaga się z ukrytym przeciwnikiem. Przy czym nie zawsze wie, że przed ciążą warto dokładnie sprawdzić swój stan zdrowia.

Poroniłam – czy kolejna ciąża może być zagrożona?

Po poronieniu wiele kobiet obawia się, że kolejna ciąża również zakończy się stratą. Choć lekarze często traktują taką ciążę jako podwyższonego ryzyka i otaczają ją szczególną opieką, w praktyce większość kobiet po poronieniu rodzi zdrowe dzieci. Ryzyko powtórzenia się poronienia zależy przede wszystkim od jego przyczyny – dlatego tak ważne jest, by spróbować ją ustalić jeszcze przed kolejną ciążą, między innymi za pomocą badań hormonalnych i genetycznych. Jeśli wcześniejsze poronienie było wynikiem błędów w DNA zarodka, co zdarza się najczęściej, warto sprawdzić czy rodzice mają prawidłowy materiał genetyczny, a wyniki skonsultować z genetykiem klinicznym. Jeżeli jednak przyczyną poronienia było konkretne zaburzenie, np. nadkrzepliwość krwi, lekarz może znacznie zmniejszyć ryzyko kolejnej straty dzięki odpowiedniemu leczeniu. Dla wielu kobiet to moment, w którym pojawia się znów nadzieja i poczucie wpływu.

Data publikacji: 25/08/2025, Data aktualizacji: 13/08/2025