Na początku ciąży oznaką, że zarodek dobrze się rozwija, jest właściwy poziom beta-hCG w organizmie przyszłej mamy. Zbyt niskie wartości wywołują duży niepokój. Czy jednak w praktyce zdarza się, że we krwi utrzymuje się niska beta, a prawidłowa ciąża przeczy ścisłym normom?
Spis treści
Przy niskim poziomie beta-hCG nadal możliwy jest urodzenie zdrowego dziecka. U części kobiet hormon ten rośnie wolniej, a jego poziom może być niższy niż średnia dla danego tygodnia, mimo prawidłowego rozwoju ciąży. Dzieje się tak m.in. wtedy, gdy owulacja lub zapłodnienie nastąpiły później, niż wynikałoby to z daty ostatniej miesiączki. Ponadto normy beta-hCG są bardzo szerokie i różnią się w zależności od laboratorium. Dlatego pojedynczy wynik nie daje pełnego obrazu. Znacznie ważniejszy jest przyrost hormonu. W pierwszych tygodniach ciąży jego poziom powinien podwajać się co około 48-72 godziny. Jeśli tak się dzieje, nawet niska wartość bety może być zupełnie prawidłowa. Z drugiej strony, utrzymujący się niski poziom beta-hCG lub jego spadek może świadczyć o nieprawidłowościach, takich jak ciąża pozamaciczna, puste jajo płodowe lub zatrzymanie rozwoju zarodka. Warto też pamiętać, że zbyt szybki wzrost poziomu hormonu nie zawsze jest powodem do radości. Może on świadczyć zarówno o ciąży mnogiej, która cieszy większość rodziców, jak i o tzw. zaśniadzie groniastym, który jest skutkiem poważnych błędów przy zapłodnieniu, uniemożliwiających prawidłowy rozwój płodu. Dlatego przy niepokojącym poziomie tego hormonu lekarz wykonać dokładne USG, najlepiej na nowoczesnym sprzęcie, który pozwoli ocenić rozwój ciąży z dużą precyzją.
Poziom beta hCG jest również ważny nieco później, około 11-14 tygodnia ciąży. Wtedy stanowi on część tzw. testu podwójnego – badania prenatalnego, mającego na celu oszacowanie ryzyka pojawienia się u płodu najczęściej występujących, poważnych wad genetycznych. W tym kontekście nieprawidłowe stężenie beta-hCG może być sygnałem ostrzegawczym: zbyt wysoki poziom (powyżej 2,5 MoM) może wskazywać na zwiększone ryzyko trisomii 21, natomiast zbyt niski (poniżej 0,33 MoM), zwłaszcza w połączeniu z obniżonym PAPP-A, może sugerować ryzyko innych nieprawidłowości chromosomalnych. Należy mieć jednak na uwadze, że takie wyniki nie przesądzają jeszcze o stanie zdrowia płodu. Wręcz przeciwnie, często kolejne badania, np. amniopunkcja, test NIFTY PRO wskazują, że dziecko jest zdrowe. To dlatego, że na wyniki testu podwójnego może wpływać wiele czynników, np. wiek matki i przyjmowane przez nią leki, a ponadto ma on charakter szacunkowy, a nie diagnostyczny.
Data publikacji: 02/09/2025, Data aktualizacji: 18/08/2025
Dodaj komentarz