Wszyscy rodzice od czasu odczuwają lęk o dziecko. To naturalne, bo zawsze będzie ono napotykać jakieś trudności. Czasami jednak lęk jest tak nasilony, że zaburza relacje w rodzinie i negatywnie wpływa na zdrowie opiekuna. Jak się z nim uporać?
Spis treści
Dominujący lęk o dziecko może pojawić się już w ciąży, ponieważ często słyszy się informacje o chorych noworodkach. W takich sytuacjach pomocne bywa zwiększenie poczucia kontroli dzięki badaniom prenatalnym, takim jak USG, test PAPP-a czy nieinwazyjne badania genetyczne NIPT. Ocena rozwoju płodu to nie tylko szansa, by sprawdzić, czy dziecko rozwija się prawidłowo. W wielu przypadkach otwiera też możliwość wcześniejszego leczenia lub zapobiegania powikłaniom. Lekarze potrafią pomagać dzieciom jeszcze w macicy, np. w przypadku wad serca. Uzyskane wyniki mogą wpłynąć też na sposób prowadzenia ciąży i porodu, zwiększając szanse dziecka na dobry start. Silny lęk o dziecko często pojawia się też u par po poronieniach, z obciążonym wywiadem rodzinnym lub wcześniejszymi doświadczeniami choroby u potomstwa. W takich przypadkach prawidłowy wynik badania prenatalnego, np. testu NIFTY PRO, może przynieść rodzicom realną ulgę.
Po porodzie rodzice również często zmagają się z lękiem o dziecko – i to już nie tylko w kontekście zdrowia. Martwi ich każde odchylenie od normy, analizują zachowania i objawy: czy rośnie prawidłowo? Czy wysypka na buzi to tylko niewinny trądzik, czy może oznaka alergii? Czy nie powinno już siadać, gaworzyć, pokazywać palcami? Pomocna może być konsultacja z pediatrą, neurologiem lub genetykiem. Jednym z najdokładniejszych badań wykrywających przyczyny niepokojących objawów jest test WES, w którym sprawdza się wszystkie geny dziecka w kierunku nieprawidłowości (zgodnie z zakresem badania). Lęk o dziecko to jednak nie tylko obawa przed chorobą. Rodzice martwią się również, czy poradzą sobie z jego wychowaniem. Lęk może pojawiać się w reakcji na sytuacje życiowe, np. wspinanie się dziecka na wysoką zjeżdżalnię, koniecznością pozostawienia go pod opieką obcej osoby. W takich chwilach ulgę przynosi rozmowa z bardziej doświadczonymi rodzicami. Warto też sięgnąć po poradniki o wychowaniu lub skorzystać z pomocy specjalistów, np. psychologa dziecięcego czy pedagoga, aby od razu rozwiać wątpliwości. Przy bardzo silnym i nieustannym lęku o dziecko dobrze jest rozważyć konsultację u psychologa. Irracjonalny strach może być objawem zaburzeń psychicznych, które wymagają wsparcia psychologa, między innymi nerwicy. Taki stan emocjonalny udziela się też dziecku. Może zacząć reagować lękiem nawet w zupełnie bezpiecznych sytuacjach, stać się wycofane i niepewne siebie.
Data publikacji: 17/08/2025, Data aktualizacji: 12/08/2025
Dodaj komentarz