Cykl bezowulacyjny nie zawsze świadczy o problemach zdrowotnych, ale uniemożliwia poczęcie dziecka. Co ciekawe, może wystąpić nawet przy regularnych miesiączkach, co utrudnia jego rozpoznanie. Jak zauważyć brak owulacji i czy zawsze da się przywrócić płodność?
Spis treści
Kobieta, która zna swoje ciało, często samodzielnie rozpoznaje cykl bezowulacyjny po tym, że nie ma objawów jajeczkowania, np. tkliwości piersi, zwiększonego libido czy niewielkiego bólu po jednej stronie podbrzusza. Jednak nie zawsze te symptomy są wyraźne i łatwe do zauważenia. Dlatego w trakcie starań o ciążę kobieta może wspomagać się również:
Przy podejrzeniu cyklu bez owulacji najlepiej poprosić ginekologa o wykonanie USG jajników. Pozwala ono ocenić, czy jest szansa na owulację lub, w nieco późniejszym terminie – czy już do niej doszło. Warto przy tym pamiętać, że regularne miesiączkowanie nie zawsze świadczy, że dochodzi do owulacji.
Cykl bezowulacyjny może wystąpić sporadycznie, np. w wyniku stresu, zmiany klimatu czy intensywnego wysiłku fizycznego. Jednak może też powtarzać się regularnie i poważnie zaburzać płodność. Wtedy jest przeważnie skutkiem i objawem choroby zaburzającej równowagę hormonalną, a w tym:
Cykle bezowulacyjne bywają też skutkiem stanów zapalnych lub patologicznych zmian anatomicznych w obrębie jajników. Należy też pamiętać, że częsty brak jajeczkowania może być związany z zaburzeniami odżywiania (np. anoreksją) lub długotrwałym stresem.
W wielu sytuacjach możliwe jest przywrócenie regularnych owulacji, ale najpierw trzeba odnaleźć przyczynę ich braku. Niezbędnych odpowiedzi mogą dostarczyć wyniki badań hormonalnych. Między innymi oznaczenie poziomu FSH, LH, estradiolu, progesteronu (najlepiej około 21. dnia cyklu), TSH, prolaktyny oraz AMH.
W ramach diagnostyki wykonuje się także USG jajników. Czasami postawienie diagnozy jest możliwe dopiero po przeprowadzeniu badań genetycznych, np. ocenie kariotypu lub analizie genu FMR1. Chociaż w przypadku mutacji genetycznych nie zawsze możliwe jest przywrócenie płodności, czasami istnieje na to szansa dzięki leczeniu hormonalnemu, np. przy wspomnianym wcześniej zespole Kallmanna. W innych przypadkach leczenie może obejmować stymulację owulacji lekami hormonalnymi, terapię chorób współistniejących (np. PCOS, niedoczynności tarczycy), zmianę stylu życia.
Data publikacji: 12/08/2025
Dodaj komentarz